Ercan KARAKAŞ ile “Demokrasi Ve Güçler Ayrılığı” başlıklı söyleşimizde buluşmak üzere…

Bu yıl Türkiye'de ve Avrupa'da "Başkanlık Sistemleri" konusunu eski Kültür Bakanı Ercan Karakaş'la konuşacağız.

“Liberal demokrasilerde” güçler ayrılığı giderek daha fazla baskı altına giriyor.

Başkanlık sistemlerinde, temsilciler meclisi gibi güçler ayrılığı korunduğunda gücün tek elde toplanması engellenmektedir. Yargı, yürütme ve yasama gibi tüm devlet organları tek bir kişinin veya tek bir partinin veya tek partili bir devlet/devlet partisinin kontrolü altına girdiğinde, bu ülkelerde anayasal bağımsızlıktan söz edilemez. Bu durumda Kafkavari bir durumla karşı karşıyayız. Çünkü parlamento olmasına karşın cumhurbaşkanı istediği zaman onu kapatabiliyor; anayasa mahkemesi var, ama üyelerinin çoğunu cumhurbaşkanı ve partisi atıyor. Parlamento kanun çıkarabilir, ancak cumhurbaşkanı bunları veto edebilir. Ama hepsi kurum olarak varlar. Bu konuları konuşmak üzere buluşacağız.

—————————

Dieses Jahr werden wir mit Ercan Karakaş, ehemalige Kulturminister der Türkei a.D über das Thema „Präsidialsysteme aller Art“, sowohl in der Türkei als auch in Europa sprechen .

Die Gewaltenteilung in den „liberalen Demokratien“ gerät zunehmend unter Druck.

In präsidialen Systemen, wenn die Gewaltenteilung, wie z. B. die Judikative, die Exekutive und die Legislative, unter die Kontrolle einer einzelnen Person oder einer einzigen Partei oder eines Einparteienstaates/Staatspartei gefallen ist, kann die Unabhängigkeit der Verfassung in diesen Ländern nicht erwähnt werden. In diesem Fall liegt eine kafkaeske Situation vor. Denn es gibt ein Parlament, aber der Präsident kann es jederzeit schließen, es gibt ein Verfassungsgericht, aber der Präsident und seine Partei ernennen die meisten seiner Mitglieder. Das Parlament kann Gesetze verabschieden, aber der Präsident kann sie mit seinem Veto verhindern. Aber alle existieren als Institutionen.